WziΔΕam to mieszkanie od rΔki. Bez kaucji, do wejΕcia. Co rano wyobraΕΌaΕam sobie, jak babcia Aniela dokonuje tutaj ΕΌywota, ΕciskajΔ c spoconΔ dΕoniΔ koronkowΔ poΕciel. WyobraΕΌaΕam sobie jej myΕli miΔdzy budzikiem o 7:05, 7:10, 7:15. O 7:20 znowu spaΕam. Zawsze wyobraΕΌaΕam sobie jΔ juΕΌ bez dziadka.
Czytaj dalej
StwierdziΕa, ΕΌe mΓ³wi tak samo duΕΌo jak ona, ale jest przy tym Εmieszniejszy, wiΔc mu uchodzi. On zaΕmiaΕ siΔ, ale zamilkΕ. NaΕoΕΌyΕa pikowanΔ kurtkΔ, bo siedziaΕa pod samΔ dmuchawΔ i ciΔ gnΔΕo pod niΔ jak z rury od odkurzacza. ZapiΔΕa pod szyjΔ marzenia o wyprowadzce do GdaΕska. Czytaj dalej
Szelest papieru. BiaΕe, twarde kartki, po ktΓ³rych moΕΌna przesuwaΔ palcami jak po klawiszach pianina. Czytaj dalej
