/ fot. Lwów, Ukraina
Może nie jestem obiektywna, ale Lwów jest dla mnie tak pięknym miejscem, że praktycznie na każdym kroku i w każdej dzielnicy wpadam na coś wartego wyjęcia obiektywu. Tutaj etniczne donice z kwiatami na skrzyżowaniu i uchwycony mimochodem przechodzień z telefonem.
/ fot. Lwów
Staniki. Koronkowe, muślinowe, bawełniane, w kwiatki i kraciaste. Zwisają z potężnych haków przytwierdzonych do sufitu, prawie muskając nas po głowach. Półmrok rozciąga się od ściany do ściany. W lewym rogu ubikacja, w której nad bidetem wiszą płaskorzeźby damskich i męskich narządów płciowych wyrzeźbione z takim umiłowaniem rozmiaru, że półślepy zorientowałby się, z czym ma do czynienia. Czytaj dalej
/ fot. Lwów
Wieczorem miasto miało posmak chmielu, kiedy Biały Lew mieszał się nam na ustach z Biłą Niczą (Białą Nocą). A kiedy już woleliśmy widzieć piwa ustawione rzędem na półkach za barmanem niż odkapslowane na naszym stoliku, szliśmy do sushi baru, gdzie za kolejne 60 hrywien można było zajeść nawet najcięższą gastrofazę rolkami Futomaki. Czytaj dalej
𝙺𝚊𝚕𝚞𝚣𝚎 𝚒 𝚁𝚘𝚣𝚎. 