Szukam sensu w Krakowie
/ fot. S_sylwia™
Każdy stał się jednoosobową stacją nadawczą. Wszyscy napierdalają ze swoich social mediów co bezglutenowego zjedli na śniadanie, w jaki wzór nałożyli dziś maseczkę i w jakim kształcie leżał im kot o 12:00. Jedynym sposobem, żeby nie zwariować, jest zrobić to od razu, teraz, póki jeszcze można.
/ fot. Karolina Haya
Z szafki wysypują się majtki, głównie czarne, i pudełeczka, które bardzo chciałabym, żeby się nie otworzyły. Upycham je z powrotem za wiklinowe drzwiczki i prowadzę ziomka na piętro. Tym razem czwarte. Ma spocone ręce, na koszulce plamę w kształcie dwóch skrzydeł, na ramionach żyły i wyblakłe tatuaże. Pachnie remontem i świeżym potem. Ręce ślizgają mu się po szafce, oczy wypatrują numerku na drzwiach. Ostatni blok, ostatnia klatka, ostatnie mieszkanie. Nie można nie trafić. Budujący początek. Czytaj dalej
/ fot. środa w centrum
Na dole więcej parasoli niż rozmów. Ktoś otworzył na noc balkon i wpuścił jesień. Wywiało kurz, zapach popcornu z mikrofalówki i wieczorną łunę miasta. Na tablicy korkowej więcej paragonów niż biletów do kina i zdjęć z Portugalii. Czosnek ze Starego Kleparza łapie kurz jak niewydarzony łapacz snów. Jabłka kurczą się w ozdobnej miseczce. Ktoś zapomniał że je kupił i że nie pomył patelni.
